Grzybica u dzieci

Dzieci w dużym stopniu również narażone są na zakażenia grzybicze. Jednak objawy grzybicy u dzieci są najczęściej lekceważone i leczone miejscowo w sposób objawowy. Ten sposób postępowania  może być groźny w skutkach, ponieważ zewnętrzny obraz choroby może być jedynie objawem zakażenia wewnętrznego organizmu. W każdym przypadku pojawienia się grzybicy u dzieci należy przyjąć, iż są one objawem grzybicy ogólnoustrojowej.


PLEŚNIAWKI
Pleśniawki  jest to inaczej zapaleniem jamy ustnej, często pojawiające się u noworodków zakażonych podczas porodu grzybami Candida pochodzących z narządów rodnych matki.
Pierwsze objawy choroby zazwyczaj pojawiają się dopiero po kilku dniach od zakażenia i zajmują podniebienie, policzki, dziąsła i język.  W obrębie błony śluzowej jamy ustnej, gardła i na języku tworzą się biało- szare  naloty przypominające zsiadłe mleko. W cięższych przypadkach zmiany mogą przechodzić na przełyk (utrudniając przełykanie), powodować chrypkę, a nawet zając oskrzela, utrudniając oddychanie.
Do zakażenia dziecka może również dojść  już w łonie matki, najczęściej w ostatnim trymestrze ciąży, ale takie infekcje nie są częste. Zarażona matka może przekazać nienarodzonemu jeszcze dziecku komórki drożdżaka Candida. Źródłem zakażenia może być pochwa, zaś sprzyja mu przedwczesne uszkodzenie błon płodowych i wcześniactwo. Prawdopodobnie system immunologiczny dziecka zakażonego w trakcie rozwoju płodowego rozpoznaje komórki drożdżaka jako swoją własna tkankę, i stad po porodzie nie reagują na jego ekspansje. Inwazyjna postać grzybicy u noworodków jest bardzo poważnym schorzeniem i przyczyna sepsy.  Dla  wcześniaków niebezpieczna jest infekcja grzybem patogennym Candida albicans. Infekcja ta może doprowadzić do rozwoju grzybicy ogólnoustrojowej i zgonu w kilka dni po porodzie.
Dzieci urodzone w czasie i z normalną wagą, narażone są na atopowe zapalenia skóry oraz pleśniawki w jamie ustnej, może być to podstawowy objaw zakażenia grzybiczego. Ściana jelita małego dziecka jest niedojrzała biologicznie i tym samym nieszczelna. Fizjologicznie umożliwia przenikanie przeciwciał zawartych w mleku matki do organizmu dziecka, ale jest na tyle szczelna, że chroni jego organizm przed patogenami. Ochrona ta może okazać się jednak niewystarczająca wobec infekcji rozwoju grzyba Candida.
Pojawiające się w pierwszym okresie objawy są łagodne i najczęściej związane z obecnością pleśniawek w obrębie jamy ustnej. W późniejszym okresie obserwuje się słabszy przyrost masy ciała, wzdęcia kolki jelitowe, częste oddawanie cuchnących stolców. Na skórze pojawiają się wykwity krostowe i grudkowe, wyprzenia zapalne w obrębie pachwin, podrażnienie i zaczerwienienie skóry w okolicy odbytu. Spada odporność organizmu a wzrasta podatność na infekcje bakteryjne i wirusowe. Podawanie antybiotyku przeciwbakteryjnego zaostrza opisane objawy. Z powodu nieszczelności fizjologicznej błony śluzowej jelit, po wprowadzeniu do diety mleka krowiego czy innego obcogatunkowego białka, może pojawić się skumulowana reakcja alergiczna organizmu na to białko oraz na substancję organiczne zawarte w  grzybni grzyba candida, który zainfekował organizm. Na uaktywnienie alergii wpływają wytworzone przez grzyby Candida nadżerki błony śluzowej przewodu pokarmowego, przez które przenikają do wnętrza organizmu związki organiczne mające charakter alergenów.  Język jest najczęściej obłożony białym nalotem, może pojawić się świąd i zaczerwienienie w okolicy odbytu.